Nasze wspólne pielgrzymowanie rozpoczęło się Eucharystią 6.08.2016r.
o godz.5.00 w kościele św. Elżbiety w Jutrosinie. Następnie udaliśmy się do autokaru aby wyruszyć w daleką podróż do celu jakim była Fatima. Każdego dnia uczestniczyliśmy we Mszy św., różańcu, śpiewie „Godzinek”.

Pierwszym przystankiem była Spira w Niemczech i zwiedzanie Bazyliki Katedralnej Wniebowzięcia NMP
i Św. Szczepana. Największej zachowanej do dnia dzisiejszego świątyni romańskiej na świecie która stanowiła pierwowzór budowy kościoła w Jutrosinie (w jej podziemiach pochowanych jest
4 cesarzy niemieckich). Po opuszczeniu Niemiec udaliśmy się na nocleg do Miluzy we Francji. Po drodze zatrzymaliśmy się w Bernie – stolicy Szwajcarii (zwiedziliśmy katedrę protestancką, kościół katolicki, wieżę zegarową).

Przez Grenoble dotarliśmy do La Salette – sanktuarium ciszy, spokoju zagubionego na szczytach francuskich Alp na wysokości 1800 metrów. Poprzez bardzo krętą, wąską drogę dotarliśmy na miejsce. Nasze oczy napawały się pięknem tego miejsca. La Salette jest wyjątkowym miejscem. To właśnie tam człowiek czuje się rzeczywiście bliżej Boga i to w dosłownym słowa znaczeniu. Dzień zakończyliśmy Mszą św. w kaplicy sanktuarium.

Następny dzień przywitał nas przepiękną pogodą. Po Mszy św. spotkaliśmy się z ks. Łukaszem Stachurą który opowiedział nam historię sanktuarium związaną z objawieniem Matki Bożej jeden jedyny raz 19.09.1846r. dwojgu pastuszkom: 15-letniej Melanii i 11-letniemu Maksymowi. Na miejscu objawienia wytrysnęło źródło które płynie do dnia dzisiejszego. W tym miejscu przeżyliśmy niezapomnianą Drogę Krzyżową która prowadzona była wśród majestatycznych szczytów i alpejskiej przyrody. Każdy mógł zasmakować indywidualnej modlitwy. Wieczorem uczestniczyliśmy w procesji ze światłem.

 

Z La Salette po Mszy św. w bazylice udaliśmy się na wybrzeże Costa Brava w Hiszpanii. Po drodze zatrzymaliśmy się w Avignonie z Pałacem Papieskim, katedrą, murami obronnymi oraz słynnym mostem nad Rodanem. W Avignonie rezydowało 7 papieży w XIV wieku – dwóch z nich jest tam pochowanych).

Kolejnym celem wędrówki było Montserrat. Około 40 km od Barcelony znajduje się masyw górski Pirenejów Montserrat tzw. ”postrzępiona lub przepiłowana góra”. Na zboczach tego masywu znajduje się klasztor benedyktynów i najświętsze miejsce Katalończyków - sanktuarium Czarnej Madonny
z Montserrat zwanej tutaj „Czarnulką”. Jej figura umieszczona w bazylice wysoko nad ołtarzem, przyciąga rzesze pielgrzymów. Każdy z nas mógł dotknąć trzymanego w Jej dłoni jabłka obfitości.

Madonna z Montserrat jest patronką Katalonii i Królową Hiszpanii. Wieczorem piątego dnia pielgrzymki krótki spacer nad brzegiem Morza Śródziemnego i rano ruszamy w dalszą podróż.

Saragossa to kolejne miasto na naszym pielgrzymkowym szlaku. Naszym celem było pokłonienie się Matce Bożej na Kolumnie. Stoi tu przepiękna bazylika o czterech wieżach i jedenastu kopułach Nuestra Senora del Pilar, czyli Najświętszej Marii Panny na Słupie, patronki Hiszpanii, która upamiętnia ukazanie się Matki Bożej na kolumnie wzniesionej na cześć św. Jakuba. Jest to pierwsze miejsce, gdzie oddawano cześć Maryi na terenie Hiszpanii. Po drodze na nocleg odbyliśmy spacer po Madrycie – stolicy Hiszpanii. Nawiedziliśmy madrycką katedrę, przed którą stoi piękny pomnik Jana Pawła II, a pod Pałacem Królewskim zrobiliśmy sobie wspólne zdjęcie.

Z Madrytu nasz szlak pielgrzymkowy wiedzie przez całą Hiszpanię do portugalskiej Fatimy. Po drodze Eskorial nekropolia królów hiszpańskich oraz miejscowość Alba miasto Świętej Teresy mistyczki
i reformatorki Kościoła i zakonu karmelitańskiego. W Albie znajdują się Jej relikwie (język i prawe ramie), które nie uległo rozkładowi mimo że upłynęło już kilka wieków od Jej śmierci.

 

Wieczorem przyjeżdżamy do celu naszej pielgrzymki Fatimy jednego z głównych ośrodków kultu maryjnego obok Lourdes i Jasnej Góry. To tu w 1917 roku Matka Boża ukazała się trójce dzieci, pastuszkom Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie. To właśnie ich postacie witają nas przy wjeździe do Fatimy. Udajemy się na nocleg aby na następny dzień z sercem gorejącym nawiedzić Kaplicę Objawień która jest sercem fatimskiego sanktuarium i bazylikę Matki Bożej Fatimskiej. Sanktuarium Fatimskie jest: Oazą modlitwy, Oazą ciszy, Miastem Pokoju. Na obszarze całego sanktuarium obowiązuje wszystkich strefa ciszy, można tu rozmawiać ze sobą tylko szeptem. Wszędzie ustawione są tabliczki, a na nich namalowana twarz z palcem na ustach oraz podpis: Silentium – milczenie. Zwiedzamy Bazylikę Różańcową z grobami: bł. Franciszka, bł. Hiacynty, siostry Łucji.

W miejscu w którym kiedyś stał dąb na którym ukazała się Matka Boża ustawiona jest kolumna, na której umieszczona jest pod pancerną szybą figura Matki Najświętszej. Obok na tablicy widnieje napis w kilku językach, w tym po polsku: Tutaj objawiła się Matka Boża. Po lewej stronie Kaplicy Objawień znajduje się spalarnia świec. Ofiarowane świece – wotywne, dziękczynne, z rozmaitymi prośbami, są wrzucane do tej właśnie spalarni. Panuje tu także zwyczaj, że chorzy wrzucają w ogień woskowe odlewy organów,
o wyleczenie których proszą. Wielu pielgrzymów pątników, starszych i młodych, małżeństwa i całe rodziny ofiarują swoje radości, smutki, cierpienia przesuwając się na kolanach po specjalnej marmurowej ścieżce od Bazyliki Trójcy Św. do Kaplicy Objawień zanosząc w ten sposób podziękowania i prośby do stóp Matki Bożej Fatimskiej. Maryja w Fatimie ukazała się sześciokrotnie (od maja do października –
13-go każdego miesiąca).

Po przeciwległej stronie Bazyliki Różańcowej, znajduje się zbudowana w latach 2004-2007 z ofiar pielgrzymów, okrągła bazylika Trójcy Przenajświętszej. Jest czwartym, wśród największych kościołów świata – ma około 9000 miejsc dla wiernych. W podziemiach Bazyliki znajduje się kilka kaplic, w tym Kaplica Pojednania. Do wnętrza Bazyliki prowadzi 12 drzwi wejściowych, każde z drzwi poświęcone są jednemu z 12 Apostołów. Wokół Bazyliki stoją trzy pomniki papieży: Piusa XII, Pawła VI
i Jana Pawła II. Jego pomnik ustawiono pod wielkim krzyżem, w postawie klęczącej, z twarzą skierowaną ku Kaplicy Objawień i Bazyliki Różańcowej. Na uwagę zasługuje także pomnik zbudowany
z fragmentów muru berlińskiego. Fatimę odwiedziło trzech papieży: Paweł VI, Jan Paweł II – 3 razy
i Benedykt XVI. Aby dopełnić pokutnego charakteru pielgrzymki w Fatimie, odprawiamy Drogę Krzyżową która prowadzi nas do wioski Aljustrel. Wioska Aljustrel, w której mieszkały dzieci, którym 13 maja 1917 po raz pierwszy objawiła się Matka Boża jest oddalona o dwa kilometry od Sanktuarium. Zwiedzaliśmy tam domy pastuszków. W Aljustrel prawie wszystko jest tak, jak za czasów objawień. Wioskę otaczają przepiękne gaje oliwne. Można tu odnaleźć prawdziwy spokój i ciszę. Resztę dnia poświęcamy na prywatną modlitwę.

Wieczorem uczestniczymy w nabożeństwie różańcowym, które codziennie jest tu odprawiane o godz. 21.30 gdy śpiewa się refren: Ave, Ave, Ave Maryja, wszyscy wierni podnoszą lampiony ku niebu.
W procesji na Placu Piusa XII, kilkakrotnie większym od placu przed Bazyliką św. Piotra w Rzymie, bierze udział figura Matki Bożej Fatimskiej, pięknie podświetlona, niesiona przez 4 mężczyzn. O każdej pełnej godzinie kuranty na wieży Bazyliki Maryjnej wygrywają melodię pieśni: Z dalekiej Fatimy donośnie brzmi dzwon… . Fragment różańca był odmawiany również w języku polskim.

 

Pielgrzymi biorący udział w pielgrzymce ufundowali dla parafii jutrosińskiej figurę Matki Bożej Fatimskiej.

 

Wczesnym rankiem Msza św. w Kaplicy Objawień. Po niej wyjazd do stolicy Portugalii - do Lizbony. Już
z daleka widać monumentalny pomnik Chrystusa Króla, który góruje nad Lizboną. Pomnik został zbudowany jako wotum wdzięczności za uwolnienie Portugalii od udziału jej synów w drugiej wojnie światowej. Pomnik ma 110 metrów wysokości, sama figura Chrystusa - 28 metrów. Stajemy u stóp Chrystusa Króla i podziwiamy wspaniałe widoki: ujście rzeki Tag do Oceanu Atlantyckiego; czerwony most samochodowy i kolejowy zwany Mostem 25 kwietnia; słynny Most Vasco da Gamma i starą Lizbonę. Jedziemy do centrum starego miasta. Lizbona zachwyca Pomnikiem Zdobywców, Wieżą Belem, Klasztorem Hieronimów, Katedrą. Spacerujemy przepięknymi uliczkami miasta docieramy do kościoła św. Antoniego. Nawiedzamy kryptę narodzenia św. Antoniego mieszczącą się pod prezbiterium. Udajemy się do katedry lizbońskiej gdzie oddajemy pokłon św. Antoniemu przy chrzcielnicy, w której przyjął sakrament chrztu św.

 

W drodze powrotnej do Fatimy nawiedzamy miasteczko Batalha (miejsce pochówku 2 królów portugalskich), tu zwiedzamy wspaniały, monumentalny klasztor, zbudowany jako dziękczynne wotum za zwycięstwo Portugalczyków nad Hiszpanami. Z Batalha jedziemy do miasteczka Nazare. Jest to stare miasto rybackie nad Oceanem Atlantyckim. Nazare sławne jest także jako kurort wodny, dlatego mieliśmy tam trochę wolnego czasu, aby podziwiać piękno przyrody i pochodzić po plaży nad brzegiem Atlantyku.
Wieczorem wróciliśmy do Fatimy na obiadokolację. O 21.30 po raz kolejny wzięliśmy udział w przepięknym nabożeństwie różańcowym oraz procesji z lampionami oraz śpiewem „akatystu” ku czci Matki Bożej
w wigilię Jej Wniebowzięcia. Pobyt w Portugalii to przede wszystkim Fatima.
Tutaj było dużo czasu na wspólną i prywatną modlitwę. Tutaj przeżyliśmy dwa niezwykłe wieczory fatimskie. Każdego dnia dokonują się cuda uzdrowienia na ciele i duszy, pocieszenie towarzyszą ludziom, którzy ściągają tu z całego świata. Każdego roku Sanktuarium Fatimskie nawiedza około 6 milionów pielgrzymów
z zagranicy oraz 6 milionów Portugalczyków (połowa narodu).

 

Umocnieni na duchu i ciele, wracamy do Hiszpanii. Jedziemy do słynnego na cały świat miasta – Santiago de Compostela. Tu zwiedzamy katedrę, jedną z najważniejszych świątyń pielgrzymkowych, miejsce docelowe drogi Świętego Jakuba, jednego z dwunastu apostołów, uczniów Jezusa Chrystusa.
To jedno z największych dzieł architektury romańskiej w Hiszpanii i jedna z najważniejszych świątyń
w średniowieczu. Znajduje się w niej sarkofag z ciałem św. Jakuba. Bogata w liczne dzieła sztuki, przede wszystkim romańskiej rzeźby, pełna złoceń. Jej osobliwością jest Botafumeiro – wielka kadzielnica
o ponad 700-letniej historii. Po Jerozolimie i Rzymie, Santiago de Compostela jest najstarszym
i najważniejszym miejscem pielgrzymkowym chrześcijan.

 

Kolejnym punktem naszej pielgrzymki było Lourdes. Po drodze odwiedziliśmy miejscowość Oviedo.
W katedrze Najświętszego Zbawiciela w stolicy hiszpańskiej Asturii - Oviedo, gdzie zaczyna się najstarszy szlak św. Jakuba znajduje się niezwykła relikwia. Od 761 r. nieprzerwanie czczona jest tam zakrwawiona chusta, która miała być szatą pogrzebową Jezusa Chrystusa. Chusta z Oviedo to lniana tkanina o wielkości 855 x 526 mm, będąca tzw. sudarionem, służącym do wycierania potu. Sudarion miał znaleźć się na twarzy ukrzyżowanego Jezusa celem zatamowania krwotoku z nosa i ust.

 

Jeszcze tego dnia witamy Lourdes, znane jako jeden z największych na świecie ośrodków kultu maryjnego. To tutaj 11 lutego 1858 r. przy jaskini Massabielle 14-letniej Bernadecie Soubirous objawiła się Matka Boża, przedstawiając się jej w miejscowym dialekcie: «Jestem Niepokalane Poczęcie». Dziewczyna była świadkiem 18 objawień. W 1874 w tym miejscu ustawiono statuę Matki Bożej
z Lourdes, następnie neogotycką bazylikę. Bazylika górna to Bazylika Niepokalanego Poczęcia, dolna to Bazylika Różańcowa, a przed nią znajduje się Plac Różańcowy, po którym odbywają się procesje. Codziennie o godz. 16.30 wyrusza spod Groty procesja eucharystyczna. Najbardziej liczna w procesji jest rzesza ubranych na biało pielęgniarek oraz na niebiesko wolontariuszy, otaczających z miłością osoby chore. Rocznie w zorganizowanych grupach przybywa tu ok. 100 tys. chorych, którymi opiekują się wolontariusze z całego świata.

Dla licznie przybywających pielgrzymów wybudowano tu także podziemną, w kształcie odwróconej Łodzi - Bazylikę św. Piusa która pomieści ponad 25 tysięcy wiernych. Całość znajduje się na ogromnym obszarze
51-hektarów oraz najmłodszy z ośrodków kultu - kościół św. Bernadetty. Powyżej Bazyliki na zboczach wzgórza wytyczono Drogę Krzyżową o dł. ok 1600 m.

Cechą charakterystyczną Sanktuarium Maryjnego w Lourdes jest woda, która pojawiła się po objawieniach we wspomnianej wyżej grocie. Od tego czasu tysiące wiernych przybywają do Lourdes
w celu obmycia się święta wodą. Jak podają różne źródła zanotowano już ponad 6000 przypadków uzdrowień po obmyciu się wodą z Lourdes.

 

W Lourdes zwiedzamy miejsca związane ze św. Bernadettą: młyn Boly, w którym pracował jej ojciec jako młynarz, więzienie w którym po wygnaniu z młyna zamieszkała rodzina św. Bernadetty; kościół w którym była ochrzczona a wieczorem uczestniczymy w międzynarodowej procesji różańcowej, która odbywa się
w Lourdes codziennie od godz. 21.00. Procesją wyruszyliśmy spod Groty Massabielle,
z figurą Niepokalanej, niesioną przez pielgrzymów. Wszyscy trzymaliśmy zapalone świece
z lampionami. Znana na całym świecie pieśń: Po górach dolinach śpiewana była w różnych językach. Gdy śpiewa się refren pieśni: Ave, Ave, Ave Maryja, wszyscy wierni podnoszą lampiony ku niebu podobnie jak to jest w Fatimie. O każdej pełnej godzinie, kuranty na wieży Bazyliki Maryjnej wygrywają melodię pieśni:
Po górach dolinach… Uczestniczyć w takiej procesji to wielkie przeżycie zwłaszcza tu
w tym sanktuarium naznaczonym cierpieniem.

 

Dzisiaj Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes to światowe centrum pielgrzymek. Co roku odwiedza to miejsce ok. 6milionów pielgrzymów (z 111krajów) ,w tym wolontariusze i chorzy. Do Lourdes pielgrzymował św. Jan Paweł II (jego ostatnia 104 zagraniczna pielgrzymka 14-15.08.2004r.

Po dwóch dniach przeżytych w cudownym Lourdes udaliśmy się do Nevers miejsca grobu i relikwii
św. Bernadetty. Przy odsłoniętej trumnie – sarkofagu, w którym spoczywa nienaruszone przez czas ciało świętej odśpiewaliśmy pieśń „Po górach dolinach...”.

 

Kolejnym punktem na naszej mapie pielgrzymkowej to Paryż. Wjazd na wieżę Eiffla, rejs statkiem po Sekwanie, Pola Elizejskie, Łuk Triumfalny, Katedra Notre Dame oraz dzielnica artystów Montmartre.
W Kaplicy Matki Bożej Cudownego Medalika, znajdującej się na terenie Zgromadzenia Sióstr Szarytek odprawiona została Msza Św. Kaplica ta upamiętnia objawienie Matki Bożej św. Katarzynie Laborue
w 1830r. Katarzyna otrzymała od Matki Boskiej polecenie przygotowania medalika. W kaplicy znajduje się relikwiarz z ciałem św. Katarzyny. Następnie udaliśmy się do Bazyliki Sacre Coeur, skąd rozpościera się wspaniały widok na cały Paryż. W bazylice odbywa się wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu.

Po nocy spędzonej w Paryżu wyruszyliśmy w drogę powrotną do Polski. Po drodze krótki przystanek
w Luksemburgu gdzie uczestniczyliśmy we Mszy św. w Katedrze Notre Dame pw. Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia i zwiedziliśmy podziemną kryptę.

Ostatnim punktem pielgrzymki był Marburg w Niemczech i kościół św. Elżbiety Węgierskiej patronki naszego kościoła w Jutrosinie. To właśnie w Marburgu zmarła św. Elżbieta 17.11.1231r. I tu została pochowana. Obecnie Jej relikwie znajdują się w Andech koło Monachium.

 

To była nasza najdłuższa podróż. W ciągu piętnastu dni pielgrzymowania przemierzyliśmy ponad osiem tysięcy kilometrów jadąc przez Niemcy, Szwajcarię, Francję, Hiszpanię, Portugalię, Luksemburg. Na trasie naszej pielgrzymki znalazły się największe sanktuaria maryjne Europy oraz mniej znane, choć urzekające swoim wyglądem i atmosferą miasta i miejscowości. Znakomite obiekty sakralne, miejsca kultu religijnego
i niezapomniane widoki w trakcie całej trasy dostarczyły wielu przeżyć duchowych oraz wrażeń estetycznych.

 

Przez te piętnaście dni pielgrzymowania odwiedziliśmy 6 sanktuariów maryjnych (Lourdes, Fatima, La Salette, Paryż, Montserrat, Saragossa), groby 7 świętych i błogosławionych (św. Jakuba, św. Bernadetty Soubirous, św. Katarzyny Laboure, św. Teresy z Avila, św. Ludwiki, bł. Hiacynty i bł. Franciszka).

Odwiedziliśmy 5 stolic Europy (Berno, Madryt, Lizbonę, Paryż, Luksemburg).

 

Ks. prob. Tadeusz Jaskuła (opiekun duchowy pielgrzymki) pragnie podziękować wszystkim uczestnikom za mężne i owocne wspólne pielgrzymowanie, dziękuję Pani Przewodniczce Grażynie, Panom kierowcom Geniowi i Piotrowi i zapraszamy na dalsze wyprawy. Bóg zapłać wszystkim.
Szczególne podziękowania dla Biura Podróży „Euro-Trans” za przygotowanie tej niezwykłej pielgrzymki.

                                                                                                                                             Autor: Kinga Szymkowiak